mahz khande
چون سنگها صدای مرا گوش می کنی
سنگی و ناشنیده فراموش می کنی
رگبار نوبهاری و خواب دریچه را
از ضربه های وسوسه مغشوش می کنی
شعر فروغ فرخزادغزل Forough Farrokhzad
دست مرا که ساقهء سبز نوازش است
با برگ های مرده همآغوش می کنی
گمراه تر از روح شرابی و دیده را
در شعله می نشانی و مدهوش می کنی
ای ماهی طلائی مرداب خون من
خوش باد مستیت، که مرا نوش می کنی
شعر فروغ فرخزاد غزل Forough Farrokhzad
تو درهء بنفش غروبی که روز را
بر سینه می فشاری و خاموش می کنی
در سایه ها ، فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سایه از چه سیه پوش می کنی ؟
عکسهای دیدنی از زیباترین چشم ها 
اعدام به سبک داعشی ها! +عکس (18+)
جمشید مشایخی: تئاتر فجر قلب تپنده هنر نمایش ایران است
پوشش نوازندگان و خوانندگان جشنواره موسیقی فجر داوری می‌شود