«توصيه ضروري: بعد از خوندن اين مطلب حتما دستهاتونو بشورين.»
بسياري از گردشگران خارجي كه براي گشت و گذار به ايران سفر ميكنند در خاطرات خود مينويسند:« ايران سرزمين زيبايي است. از ويژگيهاي منحصر به فرد ايران اين است كه شما به ندرت گرسنه ميشويد و گاهي اصلا فراموش ميكنيد غذا بخوريد.» جمله رازآلود پاياني در خاطرات اكثر توريستهايي كه به ايران سفر ميكنند مشترك است. هميشه اين سوال وجود داشت كه چرا ما كه در ايران زندگي ميكنيم كمتر احساس سيري ميكنيم اما خارجيها اينجا گرسنه شان نميشود؟ كليد اين معما سرانجام در جيب قائممقام جديد سازمان میراث فرهنگی كه در نخستین نشست رسانهایاش سخن ميگفت پيدا شد. ايشان افشا كرد كه گردشگران خارجي به دليل وضعيت دهشتناك بهداشتي توالتهاي بين راهي در ايران از قرصهاي ضد ادرار استفاده ميكنند. اين رفتار از زماني باب شد كه تعدادي از خارجيها در پي استفاده از توالتهاي بين راهي در ايران با سرطان مجاري ادراري مواجه شدند وكمتر از 15 روز پس از خارج شدن از توالت دار فاني را وداع گفتند.
اساسا ساختار گوارشي بدن به گونه اي است كه چنانچه خروجي ادرار صورت نگيرد، گلاب به رويتان خروجي مدفوع هم تعطيل ميشود. بنابراين كاملا طبيعي است كه حال گردشگران خارجي در ايران پس از مدتي آشوب شود و ميلي به مصرف غذا نداشته باشند. هميشه وقتي در رستورانها با خارجيها ملاقات ميكرديم به اينكه با يك كاسه سوپ و يك تكه گوشت سير ميشوند غبطه ميخورديم و خبري از سر درون آنها نداشتيم. گردشگران خارجي در خاطراتشان از ايرانيان به عنوان مردماني خوش رو نام ميبرند كه البته روي ديگري هم دارند. جرج ديويد اندرسون دانماركي در سفرنامه خود به ايران نوشته:«آثار تحريم درچهره و برخورد ايرانيها ديده نميشود اما در توالتهاي بين راهي ميتوان متوجه شد كه تحريمها تا حدودي روي سيستم گوارشي و اعصاب آنها تاثير گذاشته است.» تاثير قرصهاي ضد ادرار را ميتوان در عملكرد بازيكنان خارجي شاغل در فوتبال ايران هم مشاهده كرد. مثلا گوران لاوره با وجود اينكه رزومه خوبي داشت در استقلال موفق نبود و قلعه نويي در مورد او ميگفت از وقتي به ايران آمده سنگين و كند شده. بدن به طور طبيعي به مرور به قرصهاي ضد ادرار مقاوم ميشود و لذا گردشگراني كه نميتوانند دل از زيباييهاي ايران بكنند، مجبورند پس از مدتي مقدار بيشتري از اين قرصها مصرف كنند. آنها به مرور زمان با عوارضي مانند آبريزش بيني، ورم كليوي و چكه كردن نشيمنگاه مواجه ميشوند. يكي از خوش بياريهاي گردشگران خارجي اين است كه در بازگشت به كشورشان از توالتهاي فرنگي استفاده ميكنند. هرچند پايه اين توالتها پس از استفاده عزيزان ِ از ايران بازگشته سست ميشود و اغلب بايد تعويض شوند اما تجربه ثابت كرده توالت ايراني براي كسي كه يك هفته يا بيشتر از سرويس بهداشتي استفاده نكرده، سم است و زانوها نميتوانند همزمان فشار وزن و حجم خروجي را تحمل كنند. در هر صورت دنيا امروزه به توريسم به چشم يك صنعت درآمدزا نگاه ميكند و ما هم با توجه به جاذبههاي طبيعي ايران نميتوانيم تنها به دليل وضعيت سرويسهاي بهداشتي مان چشم بر اين صنعت درآمدزا ببنديم. تميزي توالتهاي بين راهي يك عزم ملي را ميطلبد اما تا دستيابي نهايي به آن، سازمان ميراث فرهنگي با همكاري وزارت بهداشت قرصهاي ضد ادرار را به صورت رايگان در اختيار گردشگراني كه براي اولين يا دومين بار به ايران سفر ميكنند قرار ميدهند تا ورود ارز به كشور از طريق گردشگران متوقف نشود. نوع زيرزباني اين قرصها هم موجود است و گردشگر ميتواند پس از ورود به سرويس بهداشتي در صورتي كه كثيف بود آن را قورت بدهد. تجربه نشان داده گردشگران پس از مدتي به طبيعت ايران معتاد ميشوند و آن وقت است كه براي تهيه قرص ضد ادرار بايد پول هم بدهند.
آخرین ارسال های انجمن